vits-munir

m. pl. ‘stores of wit,’ sense, sagacity, cleverness; mun nú betra at hafa vitsmuni við, Nj. 76; lærdóm ok vitzmuni, Bs. i. 90; hefir hann komit á vitzmuni við mik, outwitted me, Lv. 48; með vitzmunum mínum ok hvatleika, Nj. 276; ok er hann var nökkurra vetra gamall, óxu þó eigi mjök v. hans, Sd. 176; heill í sínum vitzmunum, in one’s full senses, D. N. (phrase in wills); eigi er jafnkomit um vitzmuni með ykkr, Fb. ii. 43; freq. in mod. usage.

2. = vit, the five senses; allra vitsmuna, augna, heyrnar …, Hom., St. (rare).